فولاد دمشقی-روش تولید-کاربرد و ترکیب شیمیایی-فروش ورق فولادی
فولاد دمشقی یا همان فولاد دمشق نوعی فولاد معروف پیش از دوران صنعتی است. که به وسیله نوعی الگوی موج دار تیره و روشن قابل تشخیص است. این فولاد یکی از بزرگ ترین عجایب جهان باستان است.
فولاد دمشقی
این نوع فولادی است که به دلیل مقاومت، استحکام و دوام خود بیش از 1500 سال پیش اختراع گردید. فراموش شد و سپس دوباره کشف گردید. این فولاد علاوه بر زیبایی ظاهری دارای استحکام، انعطاف پذیری بالا، مقاومت به ضربه و دارای قابلیت تیز بودن می باشد.
تکنیک آهنگری لازم برای ایجاد و کار فولاد دَمشقی قابل توجه است. این کار با ساندویچ کردن تا شش نوع مختلف فولاد، گرم کردن آن ها و کار کردن آنها با هم بر روی یک سندان. تاشو آنها را بارها و بارها برای ایجاد یک ورق فلزی واحد. شامل یک لایه طبقه بندی است که از فلزات مختلف تولید می گردد.
فولاد دمشقی تا قبل از ظهور فولادهای پر کربن تولیدی در قرن 19 توسط فرایند بسمر بسیار مورد توجه بود. دلیل نامگذاری این فولاد به این اسم قطعی مشخص نشده است. اما دلایل احتمالی عبارتند از:
- شبیه بودن ظاهر این فولاد به نوعی پارچه دمشقی
- ساخت این فولاد در دمشق
- خرید و فروش این فولاد در دمشق
انواع فولاد دمشقی
دو نوع فولاد دمشقی وجود دارد. فولاد دمشقی ریختگری ( Cast Damascus Steel) و فولاد دمشقی با الگوی جوش (Pattern-Welded Damascus Steel). در این قسمت به معرفی این دو دسته می پردازیم.
فولاد دمشقی ریخته گری
روش اصلی ساخت فولاد دمشق قابلیت تکرار نداشته است. چرا که این ماده از ووتز (Wootz) تولید می شود. ووتز نوعی فولاد است که بیش از دو هزار سال پیش در هند تولید می شد.
هند تولی ووتز را از قبل از تولد مسیح آغاز کرد. اما سلاح ها و سایر اقلام تولیدی از ووتز در قرن 3 و 4 به عنوان اقلام تجاری بفروش می رسید. در شهر دمشق، در سوریه مدرن، واقعاً محبوب شدند.
تکنیک های ساخت ووتز در دهه 1700 از دست رفته بود. بنابراین مواد اولیه فولاد دَمشق از بین رفت. اگرچه بسیاری از تحقیقات و مهندسی معکوس سعی در تکرار فولاد دمشق ریخته گری کرده است. اما هیچ کس نتوانست با موفقیت مواد مشابه آن را ریخت گری کند.
فولاد ریخت گری ووتز با ذوب شدگی آهن و فولاد به همراه ذغال سنگ در اکسیژن کم تولید می شود. در این شرایط، فلز کربن را از ذغال جذب می کند. آهسته خنک شدن آلیاژ منجر به ایجاد ماده بلوری حاوی کاربید می شود.
فولاد دمشق با فورج ووتز به شمشیر و اشیای دیگر تولید شد. برای تولید فولاد با الگوی موج دار مشخصه، مهارت قابل توجهی برای حفظ درجه حرارت ثابت لازم است.
فولاد دمشق با الگوی جوش
چاقوها و سایر اشیاء امروزی تولیدی از فولاد دَمشق که با الگو جوش دهی می شوند. بسیاری از مشخصات فلز دمش اصلی را دارا هستند. فولاد مورد جوش دهی با الگو از طریق لایه لایه سازی آهن و فولاد، فورج فلزات با چکش کاری. در دمای بالا و تشکیل پیوند جوش خورده ساخته می شود. محل اتصال برای جلوگیری از نفوذ اکسیژن توسط یک فلاسک آب بندی می شود.
مطالعات انجام شده بر فولاد دمشق
مطالعه مدرن فولاد دمش در انگلیس در سال 1795 با مطالعه جورج پیرسون در مورد فولاد بوته ووتز آغاز شد. D Mushet در ادامه این خط مطالعه، و به درستی نتیجه گرفت که ووتز محتوای کربن بسیار بالایی دارد. این ممکن است بر خواص فولاد دمشق تأثیر بگذارد.
مایکل فارادی نفر بعدی بود که روی این موضوع کار کرد. اگرچه وی به اشتباه خواص فولاد دمشق را به ناخالصی های سیلیکون و آلومینیوم نسبت داد.
با این حال، مقاله فارادی، ژان رابرت برانت را در فرانسه ترغیب کرد. که مطالعه فولاد دَمشق را آغاز کند. او نمونه ای از Wootz را بدست آورد. و آزمایش آن را آغاز کرد. برانت نتیجه گرفت که ساختار فولاد مخلوطی از فولاد خاصل (یا فولاد ترکیبی یوتکتوئید) و فولاد کربوراته (یا سمانیت طرفدار یوتکتوئید) است.
مطالعه فولاد دمشق تا قرن 19 و قرن 20 ادامه یافت. در سال 1918، N.T.Belaiew مقاله ای در مورد فولاد دمشق منتشر کرد. که ریزساختار را به تفصیل شرح می داد.
ورهوون تصمیم گرفت آزمایشات تخریبی را روی شمشیر فولادی دمشق انجام دهد. و ریزساختار آن را تجزیه و تحلیل کند و مقاومت آن را کمی آزمایش کند.
فولاد دمشق ریزساختار جالبی دارد. Verhoeven ریزساختار و ترکیب شمشیرهای مختلف را تجزیه و تحلیل کرده است. و به ترکیب متوسط زیر رسیده است. (غلظت هایی که به صورت درصد وزنی داده می شود).
ترکیب شیمیایی فولاد دمشقی
از این رو می توان دریافت که فولاد دمشقی دارای مقدار کربن بسیار بالایی است. بنابراین به عنوان یک فولاد با کربن بسیار بالا طبقه بندی می شود. اگر این فرض مطرح شود. سیستم به یک سیستم آهن-کربن تبدیل می شود. از آنجا که این ترکیب بیشتر از حد یوتکتوئید است. از دانه های مروارید (سیمانتیت لاملا و فریت) و سیمانیت تشکیل خواهد شد.
ساختار این دانه های سیمانیت طبیعی نیست. دانه های سیمانیت خالص کوچک هستند. (قطر 2 تا 20 میکرومتر) و به طور تصادقی پراکنده نمی شوند. بنابراین می توان آن را یک فولاد آلیاژی پر کربن دانست.
در عوض، آنها در صفحات موازی بزرگ به ضخامت 12 تا 30 میکرومتر و ده ها یا صدها میکرومتر از هم قرار گرفتنند. در سطح تیغه، ورق های سمانیت موازی نیستند. بلکه موجدار هستند. که به احتمال زیاد به دلیل فورج شدن تیغه است. (چکش به ندرت منجر به تغییر شکل یکنواخت می شود، همانطور که در مورد جدیدترین عملیات آهنگری یا نورد وجود دارد). این ورق ها کاملاً با سطح زمین موازی نیستند. و همراه با موجی که در اثر عمل فورج ایجاد می شود باعث ایجاد الگوی نوار بندی قابل رویت می شود. که به راحتی قابل مشاهده ترین ویژگی فولادهای دمشقی است.
این ذرات سمنتیت به عنوان موانعی در برابر در رفتن عمل می کنند. و مقاومت فولادها را افزایش می دهند. (مشابه روشی که رسوبات باعث افزایش مقاومت می شود آلیاژهای غیر آهنی است).
اگرچه می توان چنین موادی را در دمای پایین تولید کرد تا الگوی نوارهای دمشق باندهای فریت و سیمانیت که مخلوط می شوند. را به روشی مشابه با فولاد دمشقی الگوی مورد جوش دهی تولید کند. اما هرگونه عملیات حرارتی کافی برای حل کاربیدها باعث از بین رفتن دائمی این الگو می شود. با این حال، Verhoeven و Pendray کشف کردند. که در نمونه های فولاد واقعی دمشق، الگوی دمشقی می تواند با پیر شدن در دمای متوسط بازیابی شود.
بیشتر فولادهای مدرن که به منظور تقلید از ظاهر دمشقی اصلی تولید شدند.. ورقه ورقه شدگی فولادهای تاشو هستند که با کیفیت ظاهری انتخاب شدند. با آسیاب و پرداخت مخصوص برای نشان دهی لایه ها. مقدار محدودی از سازندگان فولاد تلاش می کنند تا فولاد دمشق اصلی را با استفاده از شمش های تولیدی به روش ووتز بازسازی کنند. تأثیر عناصر آلیاژی بر ویژگی های فولادها را برای دانستن بیشتر درباره انواع فولاد بخوانید.
روش ساخت
چندین روش ساخت فولاد، غیر از فولاد اصلی ووتز (مانند فولاد دمشق) می تواند منجر به ایجاد سطوح طرح دار شود. و به عنوان فولاد دَمشق فروخته شده است. از نظر تاریخی فولاد دمشق از فولاد ووتز یا معادل آن پردازش می شود.
مواد مدرن که به منظور تقلید از شکل ظاهری فولاد دمشق تولید می شوند. معمولاً با استفاده از الگوی جوشکاری دو فولاد ابزار تولید می شوند. یکی با محتوای نیکل بالا، به نظر می رسد روشن، و دیگری خاکستری تر است. به طوری که فولادهای متناوب نواری تاریک و روشن ایجاد می کنند.
تصفیه یا اسید شویی فولاد با اسید رقیق پس از پرداخت سطح باعث تیره شدن یکی از فولادها بیش از دیگری می شود. تا و پیچ خوردن در حالی که چکش فورج فولاد را کنترل می کند. الگوی راه راه را کنترل می کند. و روش استفاده شده اغلب با مارک تجاری است. تیغ سازهای با تجربه می توانند الگوهای لایه ای را دستکاری کنند. تا از طرح های موجود در سطح فولاد دمشق قرون وسطی تقلید کنند.
نانو لوله های کربنی و نانوسیم ها در نمونه شمشیر قرن هفدهم از فورج فولاد دَمشقی پیدا شدند. Peter Paufler، عضو تیم درسدن، می گوید که این نانوساختارها نتیجه فرآیند فورج هستند.
قبل از اوایل قرن 20، تمام بشکه های تفنگ با گرم کردن نواردهای باریک آهن و فولاد. و شکل دهی آنها به دور یک سنبه فورج می شدند. به دلیل ظاهر فولاد دمشقی، بشکه های سطح بالاتر توسط سازندگان اسلحه بلژیکی و انگلیسی تولید می شدند.
تولید کنندگان اسلحه کنونی Caspian Arms مونتاژهای اسلاید و قطعات کوچک مانند محرک ها و گاو صندوق تپانچه Colt M1911. را از فولاد سوئدی که پودر است و در نتیجه یک اثر دو رنگ چرخان ایجاد می کنند. از این قسمت ها اغلب “دمشق ضد زنگ” یاد می شود.
کاربرد
این فولاد بعلت استحکام بالا و قابلیت ریخت گری مناسب آن، برای ساخت چاقو و تیغه های تیز مستحکم بسیار مناسب است. علاوه بر این ظاهر منحصر به فرد آن بر زیبایی ظاهری چاقو می افزاید. در تولید بدنه سلاح های گرم هم از این فولاد مقاومت استفاده می شود. همچنین در ساخت زیورآلات منحصر به فرد از پترن خاص فولاد دمشقی استفاده می شود. اما به طور کل میتوان گفت که بهترین متریال ساخت چاقو، فولاد دمشقی است. چراکه مقاومت، خاصیت ریخته گری و قابلیت تیز شدن بسیار مناسبی دارد.
برای پیدا کردن مکان فعالیت استیل دی بر روی کلمه (نقشه) کلید نمایید
استیل دی –Steel day
02166396590– 09922704358
آدرس دفتر مرکزی: تهران – جاده قدیم کرج – بعد از کارخانه شیرپاستوریزه – فتح سیزدهم – مجتمع پایتخت- واحد C9
ارتباط با ما در شبکه های اجتماعی (با کلیک بر روی لینک های زیر به ما بپیوندید)
https://t.me/steel_day تلگرام
https://www.instagram.com/steel_day.ir اینستاگرام
https://twitter.com/MDlakan توییتر