فولاد Mo40 -میلگرد Mo40 – تسمه Mo40 -لوله Mo40-ورق mo40-فولاد آلیاژی-فولاد 7225-فولاد Mo40 میلگرد mo40- تسمه mo40- لوله mo40- ورق Mo40.

این نوع آلیاژ فولادی در رده ورق های آلیاژی حرارتی شونده. قرار میگیرد و دارای ترکیت شیمیایی 24crm04 میباشد. که در استاندارد آمریکا بنام (SAE) شامل میشود. و در استاندارد انگلیسی بنام 708mo4 قرار دارد.

فولاد 4140 . فولاد Mo40 – به شیوه های مختلفی سخت میکنند. از جمله آن میتوان به روشهای القایی و یا نیتریداسیون اشاره نمود. از ورق MO40 در ساخت قطعات متوسط که نیاز به استحکام بالا و سختی زیاد دارند استفاده میگردد.

از کاربردهای دیگر این نوع فولاد آلیاژی میتوان به کاربرد آن

در ساخت . غلتک های صنایع سیمان,غلتک های صنایع فولاد,زره آسیابهای گلوله ایی مواد خام,.چرخهای دنده,محورهای خودرو,پیچهای مقاوم,سازه هواپیما.ظروف تحت فشار.,چکش آسیاب کلینگر<دیافراگم آسیاب مواد خام و غیره نام برد. قطعات فولادی که در صنایع و ماشین آلات سنگین مشاهده می شود. همه از این نوع فولاد آلیاژی ساخت شده اند.

ورق MO40., یک نوع فولاد کروم,مولیبدن است. این نوع فولاد خصوصیت مکانیکی و حرارتی برجسته ایی دارد. فولاد AISI بمانند فولاد AISI 4140., فولاد کروم – مولیبدن است.

که نسبت بیشتر کربن در ساختار خود دارد., کربن بیشتر در این نوع فولاد آلیاژی,قدرت کششی بالاتر. و رفتار مکانیکی بهتری را رد فولاد بوجود می آورد.

ویژگیهای جوشپذیری بهتر,نمونه ایی دیگر از قابلیتهای این نوع فولاد است. واکنش حرارتی MO40 در نسبت به فولاد آلیاژی AISI / ASTM 4130 در جایگاه بهتری قرار دارد.

لوله MO40 که با نام فولاد 1.7225 یا 42CrMo4 نیز شناخته می‌شود، یکی از آلیاژهای مقاوم و پرکاربرد در صنایع مختلف است.

این لوله به دلیل ترکیب شیمیایی خاص خود که شامل کربن، کروم، مولیبدن و دیگر عناصر تقویت‌کننده است. از استحکام بالا، سختی مناسب و مقاومت در برابر سایش و ضربه برخوردار است.

کاربردهای لوله MO40

صنعت خودروسازی: برای ساخت محور، میل‌لنگ و چرخ‌دنده‌ها استفاده می‌شود.

صنایع نفت و گاز: به دلیل مقاومت بالا در برابر فشار و خوردگی، در تجهیزات حفاری و لوله‌های انتقال سیالات کاربرد دارد.

ماشین‌سازی و تجهیزات سنگین: برای تولید قطعاتی که نیاز به تحمل تنش و خستگی بالا دارند.

صنایع دفاعی و ابزارهای دقیق: در ساخت تجهیزات هیدرولیک و قطعات حساس مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این لوله به دلیل دوام، استحکام و کیفیت بالا، انتخابی محبوب برای پروژه‌هایی است که نیاز به مقاومت مکانیکی و حرارتی بالا دارند.

لوله MO40 یا 42CrMo4 دارای قابلیت حرارت‌پذیری بالا است که آن را برای کاربردهای صنعتی و مهندسی بسیار مناسب می‌کند. این ویژگی به دلیل ترکیب آلیاژی خاص آن، شامل کروم و مولیبدن، ایجاد می‌شود.

کاربردهای مرتبط با حرارت‌پذیری MO40

صنایع خودروسازی: برای ساخت میل‌لنگ، چرخ‌دنده‌ها و قطعات تحت فشار بالا.

صنایع نفت و گاز: در لوله‌های انتقال سیالات و تجهیزات حفاری که نیاز به مقاومت حرارتی دارند.

ماشین‌سازی: در قطعاتی که تحت بارهای دینامیکی و حرارتی قرار می‌گیرند.

این ویژگی‌ها باعث شده‌اند که MO40 یکی از گزینه‌های محبوب در صنایع مختلف باشد.

ویژگی‌های لوله MO40

ترکیب شیمیایی: شامل %0.38 تا %0.45 کربن، %0.15 تا %0.4 سیلیسیم، %0.6 تا %0.9 منگنز، %0.9 تا %1.2 کروم، و %0.15 تا %0.3 مولیبدن است.

مقاومت مکانیکی: دارای استحکام کششی و تسلیم بالا، شکل‌پذیری مطلوب و دوام قابل توجه است.

مقاومت در برابر خوردگی: وجود کروم و مولیبدن باعث افزایش مقاومت در برابر زنگ‌زدگی و خوردگی می‌شود.

فرآیند تولید: معمولاً به روش نورد گرم یا سرد تولید می‌شود و در سایزها و ضخامت‌های گوناگون در دسترس است.

فولاد 2343-میلگرد 2343-تسمه 2343-فولاد ابزار گرمکار 2343-فولاد قالب تزریق پلاستیک

فولاد 2343 یکی از انواع فولادهای ابزار گرم کار آلیاژ شده با کروم است.

مقدار کربن فولاد 2343 نسبتاً پایین است و در اثر سرد شدن در هوا در حین پروسه عملیات حرارتی تافنس (سفتی) خوبی کسب می کند. و سخت شوندگی آن نیز عمیق است. Hot work tool steels

فولاد 2343 ترکیبی بهینه از تافنس، سختی و مقاومت سایشی در گرما را ارائه می دهد. در ضمن در کارکرد در دماهای بالا دچار نرم شدن و نیز ترک گرم نمی شود. به همین دلیل خرید فولاد 2343 برای پروژه هایی که تحت تأثیر دمای بالایی هستند بسیار مناسب است.

کاربرد : جهت قالب های ریخته گری تحت فشار فلزات سبک و اکستروژن مواد غیر آهنی -تنش زدایی به منظور تنش های ناشی از ماشینکاری، بایستی بوسیله گرم کردن تا دمای 650 درجه سانتی گراد. و نگه داشتن به مدت یک ساعت در آن دما و سپس خنک کردن در هوا، انجام گیرد..

سختی پس از خنک کردن به میزان 50-56 راکول سی می رسد.یکی دیگر از مشخصات این فولاد، سختکاری این فولاد گرمکار می باشد. سخت سازی در دمای 1000 -1040 درجه سانتی گراد انجام می گیرد. و سپس در روغن و یا حمام گرم و یا در هوا تا دمایی حدود 450 – 550 درجه سانتی گراد خنک می گردد. سختی پس از این پروسه به میزان 52-53 راکول سی می رسد.

بررسی اثر متقابل خستگی،ناخالصی و ریز ساختار بر رفتار فولاد-قیمت فولاد آلیاژی

در این تحقیق فولادهای آلیاژی با سختی‌های متفاوت مورد آزمایش خستگی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که حد خستگی با افزایش سختی تا 400 ویکرز افزایش و در مقادیر بیش از 400 ویکرز دچار افت می‌گردد. سطح شکست نمونه‌های فوق توسط میکروسکوپ الکترونی و روبشی نشان داد که در اکثر نمونه‌ها، ناخالصی‌های غیر فلزی منشأ شروع شکست خستگی می‌باشند. با پیش‌بینی شدت تنش آستانه Δkth و مطابقت آن با مشاهدات میکروسکوپ الکترونی روبشی. ناشی از سطح شکست نهایی و مقایسه با حد خستگی فولاد، می‌توان توجیه مناسبی بر تأثیر سختی زمینه. بر رفتار خستگی فولاد و رابطه بین آن دو ارائه کرد.

در تمام فولادهای آلیاژی، حضور ناخالصی‌های غیر فلزی از نگرانی‌های فولادسازان و قطعه‌سازان به شمار می‌رود. این ناخالصی‌ها در فرآیند فولادسازی متشکل است و اکثر آنها دارای ترکیبات اکسیدی و سولفیدی می‌باشند. یکی از عمده‌ترین دلایل تخریب و شکست قطعات صنعتی که در معرض بارگذاری‌های دینامیکی قرار دارند، خستگی است. نظر به اینکه علت تقریباً تمام شکست‌های خستگی جوانه زنی ترک از محل‌های دارای تمرکز تنش می‌باشد.

لذا ناخالصی‌ها که منشأ تمرکز تنش در قطعات هستند. بر روی استحکام خستگی تأثیر چشمگیری دارند. عوامل بسیاری سبب خستگی فلز می‌شوند و ارزیابی رفتار خستگی با استفاده از اطلاعات محدود تقریباً غیر ممکن است. بدست آوری یک روش مناسب برای پیش‌بینی حد خستگی (σw) در حضور این ناخالصی‌ها، یک نیاز طولانی مدت برای مهندسین مختلف بوده است. منحنی S-N که ارتباط بین تنش اعمالی و تعداد سیکل‌هایی که منجر به شکست می‌شود را نشان می‌دهد. توسط دیتاهای آزمایشگاهی بدست می‌آید و رفتار خستگی مواد را پیش‌بینی می‌کند. رسم چنین نمودارهایی با وجود اینکه بسیار مفید می‌باشد اما به علت گرانی و زمان بر بودن، در صنعت کاربرد محدودی دارند.

ساخت عرشه فولادی-گریدهای مورد استفاده در ساخت عرشه فولادی-قیمت فولاد-فروش فولاد

راهنمای کامل ساخت عرشه فولادی

عرشه فولادی یکی از اجزای اساسی در سازه‌های مدرن است. که به دلیل مقاومت بالا، دوام و سبک بودن نسبت به مصالح سنتی محبوبیت زیادی دارد. در ادامه مراحل دقیق ساخت این عرشه را بررسی می‌کنیم.

۱. بررسی و طراحی فنی عرشه فولادی

قبل از شروع به اجرا، تیم مهندسی باید تمامی نیازهای سازه‌ای بررسی و تحلیل شوند:

تحلیل بارهای سازه‌ای: تعیین بارهای زنده و مرده، بارهای طبیعی مانند باد و برف طبق آیین‌نامه‌های ملی و بین‌المللی.

تهیه نقشه‌های طراحی: همکاری با مهندسین سازه برای تهیه نقشه‌های دقیق اجرایی.

انتخاب نوع عرشه: بسته به استفاده نهایی (مثلاً به عنوان سقف یا کف) بین ورق‌های شیاردار یا عرشه‌های ساختاری تصمیم‌گیری می‌شود.

این مرحله پایه و اساس پروژه را تعیین می‌کند و از بروز خطاهای بعدی جلوگیری می‌کند.

۲. تهیه مصالح و تجهیزات مورد نیاز

کیفیت مصالح و تجهیزات تأثیر مستقیمی بر دوام و کارایی عرشه فولادی دارد:

انتخاب ورق‌های فولادی: استفاده از ورق‌های با پوشش ضد زنگ یا اپوکسی برای مقاومت در برابر خوردگی و عوامل جوی.

انتخاب اتصالات: استفاده از پیچ و مهره‌های مخصوص یا اتصالات جوشکاری با کیفیت جهت تثبیت ورق‌ها.

تجهیزات نصب: ابزارهایی مانند برش‌دهنده‌های فولاد، دستگاه‌های جوشکاری و سیستم‌های ترازگیری دقیق برای نصب مطلوب عرشه.

انتخاب صحیح مصالح موجب افزایش عمر مفید سازه و کاهش هزینه‌های تعمیر و نگهداری خواهد شد.

برای دستیابی به سازه‌ای مقاوم و بهینه، معمولاً از انواع زیر از فولاد استفاده می‌شود:

فولاد A36:
این فولاد به دلیل ویژگی‌های مکانیکی مطلوب، قابلیت جوشکاری و اقتصادی بودن، از رایج‌ترین انتخاب‌ها در اسکلت‌های ساختمانی و عرشه‌های فولادی به‌شمار می‌رود.

فولادهای با قدرت بالا (مانند A572 و A992):
در پروژه‌هایی که نیاز به باربری بالا دارند، از فولادهایی با مقاومت و قابلیت تحمل. نیروهای دینامیکی بیشتر بهره گرفته می‌شود. این دسته از فولادها امکان کاهش ضخامت و وزن ورق‌های مورد استفاده را فراهم می‌کنند که از نظر ساختاری مزیت محسوب می‌شود.

فولاد سردشده (Cold-formed steel):
در تولید ورق‌های فولادی و عرشه‌های سبک، از فرآیند سردشده برای افزایش دقت اندازه‌گیری و کاهش وزن استفاده می‌شود. این نوع فولاد به دلیل قابلیت شکل‌پذیری بالا، در طراحی عرشه‌های مدرن کاربرد فراوان دارد.

فولادهای مقاوم به خوردگی (گالوانیزه یا پوشش‌دار):
در مناطقی با شرایط جوی سخت. یا در پروژه‌هایی که نیاز به دوام طولانی‌مدت در برابر عوامل خورنده دارند. از فولادهایی با پوشش‌های ضدزنگ یا اپوکسی استفاده می‌شود تا طول عمر سازه افزایش یابد.