میلگرد 1740-فولاد 1740-فولاد کربنی 1740-فولاد ابزار 1740-تسمه 1740- ms60

میلگرد 1740 -فولاد ابزار MS60 – فولاد ابزار 1740- فولاد ابزار کربنی

میلگرد 1740

این نوع فولاد از جمله فولادهایی است که میزان عناصری آلیاژی در آنها پایین و درصد کربن بالایی دارند. به دلیل قیمت پایین این نوع از فولادهای ابزار در مقایسه با سایر فولادهای ابزار، متداولتر می باشند. برای قطعات کوچک و زمانی که شرایط کاری در دمای بالا نباشد. می تواند مورد استفاده قرار گیرد. بدلیل درصد پایین عناصر آلیاژی در دماهای بالای 150 درجه سانتیگراد به شدت افت خواص پیدا می کنند. بدلیل درصد بالای کربن، سختی این نوع از فولادها در مقایسه با سایر فولادهای ابزار. (تندبر،ابزار سردکار و گرم کار) بالاتر بوده و در نتیجه ترد و شکننده می باشند. بمنظور رفع این مشکل و افزایش چقرمگی، افزودن عناصر مانند سیلیسیم، منگنز، مولیبدن و وانادیم تأثیر بسیار مثبتی خواهد داشت. کاربردها در ساخت ابزار آلاتی مانند چکش. پیچ گوشتی، داس، قالب های برش و پانچ در حالت سرد، قالب های برجسته کاری توپور و توخالی و …آلی

فولاد ابزار 1.1740 – فولاد 1740 – تسمه 1740- فولاد 1740– فولاد کربنی که با نام MS60 نیز شناخته می شود. فولاد 1740 دارای سختی پذیری کم و ماشینکاری بالایی است. و همچنین مقاومت به سایش آن پایین می باشد. دمای فورجینگ این فولاد 800 تا 1050 درجۀ سانتی گراد است. این فولاد را در آب خنک می کنند. سختی فولاد 1.1740 معادل 231HB (برینل) و 52HRC (راکول) می باشد.

فولاد MS60

میلگرد 1740

مولیبدن چیست؟

مولیبدن (Molybdenum) یک عنصر شیمیایی با نماد MO و عدد اتمی 42 است. این نام از لاتین نوین molybdaenum گرفته شده است. که بر اساس واژه یونان باستان (مولیبدوس)، به معنی سرب است. زیرا سنگ معدن آن با سنگ معدن سرب اشتباه گرفته شده بود. سنگ های معدنی مولیبدن در طول تاریخ شناخته شده بود. اما این عنصر در سال 1778 توسط کارل ویلهام شیله کشف شد. (یعنی تمایز آن به عنوان یک هویت جدید). این فلز اولین بار در سال 1781 توسط پیتر جیکوب هلم جداسازی شد.

مولیبدن به طور طبیعی به عنوان یک فلز خالص روی زمین وجود ندارد. و فقط به شکل اکسیدهای مختلف در مواد معدنی یافت می شود. عنصر خالص آن، که یک فلز نقره ای و در حالت ریخته شده خاکستری رنگ است. ششمین ماده بر اساس دمای ذوب است. این عنصر به راحتی در آلیاژهای کاربیدهای سخت و پایدار تشکیل می دهد. و به همین دلیل بیشتر تولید جهانی این عنصر (حدود 80%). در آلیاژهای فولاد از جمله آلیاژهای با مقاومت بالا و ابر آلیاژها مصرف می شود.

بیشتر ترکیبات مولیبدن حلالیت کمی در آب دارند. اما وقتی مواد معدنی حامل مولیبدن با اکسیژن و آب در تماس قرار بگیرند. یون مولیبدات حاصل کاملاً محلول است. در صنعت، از ترکیبات مولیبدن (حدود 14%) از تولید جهانی این عنصر). در کاربردهای فشار بالا و دمای بالا به عنوان رنگدانه و کاتالیست استفاده می شود.

میلگرد 1740

آنزیم های حامل مولیبدن تا حد زیادی متداول ترین کاتالیزوهای باکتریایی. برای شکستن پیوند شیمیایی در نیتروژن مولوکولی جو در فرآیند تثبیت بیولوژیکی نیتروژن هستند. اکنون حداقل 50 آنزیم مولیبدن در باکتریها، گیاهان و حیوانات شناخته شده است. اگرچه فقط آنزیم های باکتریایی و سیانوباکتریایی در تثبیت نیتروژن نقش دارند. این نیتروژنازها حاوی یک فاکتور آهن – مولیبدن FeMoco هستند. که اعتقاد بر این است که حاوی (III) Mo یا (IV) Mo است.

خواص فیزیکی مولیبدن

مولیبدن در شکل خالص خود یک فلز خاکستری نقره ای. با سختی موس 5.5 و وزن اتمی استاندارد 95.95 گرم بر مول است. دمای ذوب آن 2623 درجه سلسیوس است. در عناصر طبیعی، فقط تانتال، اسمیم، رنیوم، تنگستن و کربن دارای نقاط ذوب بالاتری هستند. مولیبدن در بین فلزات تجاری موجود در بازار یکی از کمترین ضرایب انبساط حرارتی را دارد.

خواص شیمیایی مولیبدن

مولیبدن یک فلز واسطه با الکترونگاتیویته 16.2 در مقیاس پائولینگ است. در دمای اتاق با اکسیژن یا آب واکنش قابل تشخیصی نشان نمی دهد. اکسایش ضعیف مولیبدن از 300 درجۀ سلسیوس شروع می شود. اکسایش توده در دمای بالاتر از 600 درجۀ سلسیون رخ می دهد. و در نتیجه تری اکسید مولیبدن ایجاد می شود. مانند بسیاری از فلزات انتقالی سنگین تر، مولیبدن تمایل کمی به تشکیل کاتیون در محلول آبی نشان می دهد. اگرچه کاتیون MO 3 مثبت در شرایط کنترل شده دقیق، شناخته شده است.

کاربرد مولیبدن

آلیاژها

حدود 86% از مولیبدن تولید شده در متالورژی و بقیه در مصارف شیمیایی استفاده میشود. برآورد استفاده جهانی از آن به این صورت است: فولاد ساختمانی 35% . فولاد زنگ نزن 25%، مواد شیمیایی 14%، فولاد ابزار و تندبر 9%. چدن 6%، مولیبدن خالص 6% و ابزار آلیاژها 5%.

مولیبدن بدون اینکه به میزان زیادی نرم یا منبسط شود. می تواند دماهای خیلی بالا را تحمل کند. و این امر استفاده از آن را در محیط های با گرمای شدید مناسب کرده است. از جمله زره پوش نظامی، قطعات هواپیما، کنتاکت های الکتریکی، موتورهای صنعتی و ساپورت رشته های لامپ.

اکثر آلیاژهای فولاد با مقاومت بالا به مانند (41XX) حاوی 0.25% تا 8% مولیبدن هستند. حتی با وجود این درصدهای کم، سالانه بیش از 43000 تن مولیبدن در ساخت فولاد های زنگ نزن. فولادهای ابزار و چدن ها و ابر آلیاژهای دما بالا مصرف می شود.

فولاد MS60

مولیبدن همچنین در آلیاژهای فولاد به دلیل کمک به افزایش مقاومت در برابر خوردگی. و قابلیت جوشکاری از ارزش بالایی برخوردار است.

عامل افزایش مقاومت به خوردگی فولادهای زنگ زن سری 300 (به خصوص گرید 316). و همچنین فولادهای سوپر آستنیتی وجود عنصر مولیبدن است.

گاهی به علت چگالی کمتر و قیمت پایدارتر، از مولیبدن به جای تنگستن استفاده می شود. به عنوان مثال، سری M از فولادهای تندبر مانند M4، M2، M3 جایگزینی برای فولاد جاوی تنگستن سری T است. از مولیبدن همچنین می توان به عنوان یک پوشش مقاوم در برابر شعله برای سایر فلزات استفاده کرد. اگرچه نقطه ذوب آن 2623 درجه سلسیوس است. اما مولیبدن در دمای بالاتر از 760 درجه سلسیوس به سرعت اکسید می شود. و برای استفاده در محیط های خلا مناسب تر است.

سیار آلیاژهای مبتنی بر مولیبدن که فاقد آهن هستند. کاربردهای محدودی دارند. به عنوان مثال، به دلیل مقاومت در برابر فلز روی مذاب. هم از آلیاژهای مولیبدن خالص و هم از مولیبدن – تنگستن (70% / 30%) برای لوله کشی. همزن ها و پروانه های پمپ که با روی مذاب تماس پیدا می کنند، استفاده می شود.

میلگرد 1740

کاربردهای مولیبدن به شکل عنصر خالص

• از پودر مولیبدن بعنوان کود برخی گیاهان مانند گل کلم استفاده میشود.
• از مولیبدن خالص در تحلیل کننده های Nox, No2,No در نیروگاه ها برای کنترل آلودگی استفاده می شود. در دمای 350 درجه سلسیوس، این عنصر به عنوان یک کاتالیزور برای NOx/NO2 عمل می کند. و مولکول های NO را برای تشخیص توسط نور مادون قرمز تشکیل می دهد.
• آندهای مولیبدن برای استفاده های تخصصی مانند ماموگرافی در برخی منابع اشعه X ولتاژ پایین جایگزین تنگستن می شوند.
• ایزوتوپ رادیواکتیو مولیبدن – 99 برای تولید تکنسیوم – 99m در تصویربرداری پزشکی استفاده می شود. این ایزوتوپ به عنوان مولیبدات اداره و نگهداری می شود.

میلگرد 1740

ترکیبات (شامل 14% از مصرف جهانی)

• مولیبدن دی سولفید (MoS2) به عنوان یک روانکار جامد. و یک ماده ضد سایش فشار – بالا دما – بالا (HPHT) مصرف می شود. این ماده لایه های محکمی را روی سطوح فلزی تشکیل می دهد. و یک ماده افزودنی رایج به روغن های فشار-بالا دما- بالا است. (در صورت خرابی ناگهانی گریس، یک لایه نازک مولیبدنی از تماس قطعات روانکاری شده جلوگیری می کند). این ماده همچنین دارای خصوصیات نیمه رسانایی است. و در کاربردهای الکترونیکی مزایایی نسبت به سیلیسیم متداول یا گرافین دارد. از MoS2 همچنین به عنوان کاتالیزور در هیدروکراکینگ فراورده های نفتی حاوی نیتروژن، گوگرد و اکسیژن استفاده می شود.

فولاد MS60

• مولیبدن تری اکسید (MoO3) به عنوان چسب بین فلزات و لعاب استفاده می شود.
• مولیبدن سرب (ولفنیت) که همراه با کرومات سرب و سولفات سرب رسوب می کند. یک رنگدانه نارنجی روش است. که در رنگ دهی به سرامیک ها و پلاستیک ها استفاده می شود.
• اکسیدهای مخلوط مبتنی بر مولیبدن کاتالیزورهای همه کاره در صنایع شیمیایی هستند. برخی از نمونه ها کاتالیزورهای اکسایش انتخابی پروپیلن به اکرولین و اسید اکریلیک، و آموکسیداسیون پروپیلن به اکریلونیتریل هستند. ساخت کاتالیزورها و فرآیند مناسب برای اکسایش انتخابی مستقیم پروپان به اسید اکریلیک در حال تحقیق است.
• آمونیوم هپتا مولیبدات در رنگ آمیزی بیولوژیکی استفاده می شود.
• از شیشه آهک سودا با روکش مولیبدن در سلول های خورشیدی CIGS (مس ایندیم گالیوم سلنید). به نام سلول های خورشیدی CIGS استفاده می شود.
• اسید فسفو مولیبدیک لکه ای است. که در کروماتوگرافی لایه نازک استفاده می شود.

میلگرد 1740

وانادیم چیست؟

وانادیم (Vanadium) یک عنصر شیمیایی با نماد V و عدد اتمی 23 است. این عنصر یک فلز واسطه سخت، خاکستری-نقره ای و شکل پذیر است. این عنصر به صورت فلز خالص به ندرت در طبیعت یافت می شود. اما پس از جداسازی مصنوعی، تشکیل لایه اکسید (غیرفعال سازی). تا حدودی فلز آزاد را در برابر اکسیداسیون بیشتر مقاوم می کند.

میلگرد 1740

آندرس مانوئل دل ریو با تجزیه و تحلیل یک ماده معدنی جدید حاوی سرب. ترکیبات وانادیم را در مکزیک کشف کرد. که وی آن را «سرب قهوه ای» نامید. اگرچه وی در ابتدا تصور می کرد. که ویژگی های آن به دلیل وجود عنصر جدیدی است. اما بعدها توسط شیمیدان فرانسوی Hippolyte victor collet-Descotils به اشتباه متقاعد شد. که این عنصر فقط کروم است. سپس در سال 1830 نیلز گابریل سفستروم کلریدهای وانادیم را تولید کرد. و ثابت کرد که یک عنصر جدید وجود دارد. و با الهام از نام الهه زیبایی و باروری اسکاندیناوی، وانادیس (فریجا)، نام آن را «وانادیم» گذاشت.

این نامگذاری بر اساس طیف گسترده ای از رنگ های موجود در ترکیبات وانادیم و زیبایی آنها بود. بعدها کانی سرب دل ریو نیز به دلیل محتوای وانادیم آن، وانادینیت نامگذاری شد. در سال 1867 هنری انفیلد روزکو توانست عنصر خالص را بدست آورد.

فولاد MS60

وانادیم به طور طبیعی در حدود 65 ماده معدنی و در ذخایر سوخت فسیلی وجود دارد. در چین و روسیه از سرباره گدازگری فولاد تولید می شود.

کشورهای دیگر آن را مستقیماً از مگنیتیت، گرد و غبار دودکش روغن سنگین. یا به عنوان محصول جانبی استخراج اورانیوم تولید می کنند. این ماده عمدتاً برای تولید آلیاژهای فولادی خاص مانند فولاد تندبر و برخی از آلیاژهای آلومینیوم استفاده می شود. مهمترین ترکیب صنعتی وانادیم، وانادیم پنتاکسید، به عنوان کاتالیزور برای تولید اسید سولفوریک استفاده می شود. باتری اکسایشی – کاهشی وانادیمی ممکن است. در آینده برای ذخیره انرژی یک کاربرد محسوب شود.

در تعداد کمی از موجودات زنده مقادیر زیادی از یون های وانادیم پیدا شده است. که احتمالاً یک توکسین است. اکسید و برخی نمک های دیگر وانادیم سمیت متوسطی دارند. به خصوص در اقیانوس، وانادیم توسط برخی از اشکال حیات به عنوان مرکز فعال آنزیم ها استفاده می شود. مانند وانادیم بروموپراکسیداز برخی از جلبک های اقیانوس.

مشخصات وانادیم

وانادیم یک فلز با سختی متوسط، شکل پذیر و به رنگ آبی – فولادی است. رسانای الکتریکی و عایق حرارتی است. برخی منابع، وانادیم را «نرم» توصیف می کنند. شاید به این دلیل که شکل پذیر و انعطاف پذیر بوده و شکننده نیست. وانادیم از اکثر فلزاتت و فولادها سخت تر است. مقاومت خوبی در برای خوردگی دارد. و در برابر قلیاها و اسیدهای سولفوریک و هیدروکلریک پایدار است. در دمای حدود 630 درجه سلسیوس (933 کلوین) در هوا اکسید می شود. هر چند حتی در دمای اتاق نیز یک لایه غیر فعال بر روی آن شکل می گیرد.

فولاد MS60

فلز وانادیم از طریق یک فرآیند چند مرحله ای بدست می آید. که با تفت دادن سنگ معدن خرد شده با NaCl یا Na2Co3 در حدود 850 درجه سلسیون شروع می شود. تا به سدیم متاوانادات (NaVO3) تبدیل شود. یک محلول آبی از این عصاره اسیدی می گردد. تا «کیک قرمز» که یک نمک پلی وانادات است، ایجاد گردد. این نمک پلی وانادات توسط فلز کلسیم کاهش داده می شود. در تولید مقیاس کم به عنوان یک روش جایگزین، از هیدروژن یا منیزیم برای کاهش وانادیوم پنتاکسید استفاده میشود. بسیاری از روشهای دیگر نیز استفاده می شود. که در همه آنها وانادیوم به عنوان محصول جانبی فرایندهای دیگر تولید می شود. خالص سازی وانادیوم توسط فرآیند میله کریستالی که توسط آنتوان ادوارد ون آرکل و یان هندریک دو بوئر. در سال 1925 توسعه یافته است، امکانپذیر است.

میلگرد 1740

تقریباً 85% وانادیم تولید شده به عنوان فِرو وانادیم .(آلیاژی از آهن و وانادیم. که درصد وانادیم در آن در حدود 35 تا 85 درصد است. و برای افزودن وانادیم به فولاد مذاب استفاده می شود). برای افزودن به فولاد استفاده می شود. افزایش قابل توجه استحکام در فولاد حاوی مقادیر کمی وانادیم در اوایل قرن 20 کشف شد. وانادیم، نیتریدها و کاربیدهای پایدار تشکیل می دهد. و در نتیجه باعث افزایش قابل توجه مقاومت فولاد می شود.

فولاد MS60

از آن زمان به بعد، فولاد وانادیمی برای ساخت محورها، قاب های دوچرخه. میل لنگ، چرخ دنده ها و سایر اجزای مهم مورد استفاده قرار گرفت. دو گروه از آلیاژهای فولاد وانادیمی وجود دارد. آلیاژهای فولاد پُر کردن وانادیمی حاوی 0.15% تا 0.25% وانادیم هستند. و درصد وانادیم فولادهای تندبر (Hss) %1 تا 5% است. برای فولادهای تندبر می توان سختی بالای HRC 60 را بدست آورد. از فولاد ابزارها استفاده کرد. آلیاژهای متالورژی پودر حاوی 18% درصد وانادیم هستند. محتوای بالای کاربیدهای وانادیم در این آلیاژها مقاومت در برابر سایش را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. یکی از کاربردهای این آلیاژ ساخت ابزارها و چاقوها است.

برای پیدا کردن مکان فعالیت استیل دی بر روی کلمه (نقشه) کلید نمایید

استیل دی –Steel day

02166396590– 09922704358

آدرس دفتر مرکزی: تهران – جاده قدیم کرج – بعد از کارخانه شیرپاستوریزه – فتح سیزدهم – مجتمع پایتخت- واحد C9

ارتباط با ما در شبکه های اجتماعی (با کلیک بر روی لینک های زیر به ما بپیوندید)

https://t.me/steel_day تلگرام

https://www.instagram.com/steel_day.ir اینستاگرام

https://twitter.com/MDlakan توییتر