جوشپذیری فولادهای کروم-مولیبدن دار-قسمت دوم -جوشکاری فولادهای مقاوم به خزش و مقاوم به حرارت -خصوصیت سختی پذیری در هوا، در این گروه فولادها باعث می شود. که عملیات جوشکاری با تلاش برای جلوگیری از تشکیل ترک در فلز جوش و منطقه مجاورش همراه باشد. لذا کنترل کامل درجه حرارت پیشگرم، عملیات حرارتی پس گرم و ترکیب شیمیایی الکترود، مفتول، گاز و غیره باید توجه شود.با بالابری درجه حرارت پیش گرم، نگه داری قطعه در این درجه حرارت برای مدت معینی. (حتی تا پس از خاتمه جوشکاری و شروع عملیات حرارتی). می توان حساسیت به ترک را کاهش داد (البته در صورتی که انتخاب الکترود صحیح بوده باشد). نگه داری در درجه حرارت بالا شانس خارج شدگی هیدروژن جذبی را نیز بیشتر می کند. درجه حرارت پیشگرم با افزایش کربن، عناصر آلیاژی و ضخامت قطعه باید بالاتر انتخاب شود. جدول 4 مینیمم درجه حرارت پیشگرم چند نوع فولاد کم آلیاژی کروم-مولیبدن دار را پیشنهاد می کند. نوع فرآیند جوشکاری نیز بر روی این درجه حرارت تأثیر دارد. در فرآیندهایی که تولید هیدروژن کمتر و مقدار حرارت دهی بالا است. درجه حرارت پیشگرم پایین تر انتخاب می شود.

جوشکاری فولادهای مقاوم به خزش و مقاوم به حرارت-آلیاژهای دما بالا به آلیاژهایی اطلاق می شود. که خواص مکانیکی خود را در دمای 360 تا 1200 درجه سانتی گراد حفظ می کنند. این آلیاژها در تجهیزاتی چون موتور توربین، کوره ها، تجهیزات کنترل آلودگی و… به کار می روند. برای حفظ استحکام تحت این شرایط باید میکروساختار آنها در دماهای عملیاتی ثابت بماند.در چند ده اخیر، درک بهتر اثر آلیاژسازی، پیشرفت تکنولوژی ذوب و توسعه فرآیندهای ترمودینامیکی کنترل شده، موجب تولید آلیاژهای دمای بالا شده است. بیشتر این آلیاژهای دارای مقادیر کافی کروم (با یا بدون آلومینیم و سیلیسیم) می باشند. تا با تشکیل اکسیدهای محافظتی نظیر Cr2O3، A12O3 و یا SiO2. موجب جلوگیری از افت آلیاژ در محیط گردند. با این وجود، اکسیدها نمی توانند مانع از انهدام ناشی از خزش، خستگی مکانیکی یا حرارتی، شوک حرارتی یا تردی شوند.

ریزساختاری فولادهای پیشرفته استحکام بالا-مطالعه ای بر تأثیر عناصر آلیاژی روی خواص مکانیکی و ریزساختاری فولادهای پیشرفته استحکام بالا -فولادها بیشترین کاربرد را در تولید خودروهای امروزی دارد. در سال های اخیر الزامات زیست محیطی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای بسیاری از شرکت های خودروسازی دنیا را وادار کرد. که موادی جایگزین بیابند تا وزن کلی خودرو کاهش پیدا کند. علی رغم تلاش های مورد انجام، محدودیت هایی مانند هزینه های تولید، جوش پذیری، شکل پذیری. و در برخی موارد محافظت در برابر خوردگی و تمام کاری سطحی مانع از رشد و توسعه سریع آلیاژهای غیر آهنی در ساخت خودرو گردید. فولادهای پیشرفته استحکام بالا به دلیل داشتن ترکیبی از استحکام بسیار بالا و نرم بالا میتوانند. جایگزین فولادهای ساده کربنی کم استحکام در بدنه خودرو شوند. و بدین ترتیب ایمنی سرنشینان را در تصادفات بالا ببرند.

تأثیر عناصر آلیاژی روی فولاد-کربن مهمترین و مؤثرترین عنصر آلیاژی در فولادها می باشد. و بالاترین تأثیر را در ساختار آن دارد. هر فولاد آلیاژ شده علاوه بر کربن عناصر آلیاژی دیگری نظیر سیلیسیم، منگنز، فسفر و گوگرد را به همراه خواهد داشت. بطوریکه این عناصر به شکلی ناخواسته به هنگام فرآیند تولید در فولاد باقی خواهد ماند. با افزایش میزان کربن استحکام، سختی پذیری فولاد بیشتر میشود. اما چکش خواری و قابلیت جوشکاری و ماشینکاری (با استفاده از ماشینهای برش) کاهش می یابد. این عنصر عملاً هیچ تأثیری بر مقاومت خوردگی در آب، اسید و گازهای گرم ندارد.

آبکاری آلیاژ روی-نیکل بر روی فولاد با استفاده از جریان منقطع-جریان الکتریسیتۀ مورد استفاده در آبکاری الکتریکی می تواند به دو صورت مستقیم و منقطع باشد. بررسی های انجام شده نشان داده است. که پوششهایی که به روش منقطع ایجاد می شوند. نسبت به پوششهای روش مستقیم دارای مزیت هایی از قبیل مقاومت به خوردگی و مقاومت سایشی بالاتر. ساختار و ترکیب شیمیایی کنترل گردید و همچنین یکسانی ضخامت و صافی سطح بیشتر خواهد بود.در پوششهای منقطع علاوه بر عواملی از قبیل دانسیتۀ جریان، دما. Ph و غلظت حمام می توان پارامترهای درصد زمان روشن، فرکانس و شکل جریان را نیز مؤثر دانست. در نتیجه کیفیت و ساختار و ترکیب آلیاژی به گونه ای است که می توان خواص فوق را بهبود بخشید.

فرآیندهای کنورتور اکسیژنی قلیایی دمش از بالا-فرآیند فولادسازی کنورتور اکسیژنی قلیایی دمش از بالا که معمولاً فرآیند LD نامیده می شود. عبارت LD به لینز و دوناویتز از شهرهای استرالیا اشاره دارد (Lins and Dowawitz)

تأثیر خوردگی سرباره در دیرگدازهای دولومائی-دیرگدازها اساساً مواد اولیه طبیعی هستند. که مانند سایر منابع طبیعی دارای ذخایر محدودی هستند. یکی از عرصه های پرکاربرد دیرگدازها، صنعت فولاد است. که در آن به وفور از دیرگدازهای منیزیائی استفاده می شود. ذخایر مواد اولیه این دیرگدازها محدوده بوده و دسترسی به آنها هر روز دشوارتر می شود. یافتن جایگزین های مناسب و در دسترس همواره باید در دستور کار تولیدکنندگان مواد نسوز قرار دارا باشد. یکی از این مواد اولیه دولومیت و محصولات فرآوری شده حاصل از آن است. که خوشبختانه مواد اولیه آن بوفور در اکثر مناطق کشور یافت می شود. در این مقاله ضمن بررسی امکان کاربرد این نوع محصولات در صنعت فولاد. نگاهی اجمالی به مکانیسم های مختلف خوردگی دیرگدازها در تجهیزات فولادسازی و پالایش آن دارد. خوردگی دیرگدازها در واحدهای تولید فولاد یک فرآیند پیچیده شامل فرآیندهای شیمیایی و فیزیکی است. که ممکن است به طور مستقل و یا در اغلب موارد به صورت همزمان عمل کنند.

لوله لنس چیست؟ -لوله ای است که از جنس تیوپ فولادی ساخته می شود. و مهمترین کاربرد آن برای انتقال گاز و پودرهای مختلف مذاب می باشد. اکثر گازها حتی آرگون، اکسیژن و نیتروژن را می توان از لوله لنس به مقصد مورد نظر انتقال داد یا اصطلاحاً تزریق کرد. از طرفی از لوله لنس برای تمیز کردن و شست و شوی مخازن بزرگ، پاتیل های تولیدی، نازل ها و سیستم های اسلاید گیت هم استفاده می شود. نوع ویژه لوله لنس که باز هم عوام آن را تنها به نام لوله لنس می شناسند، لوله لنس اکسیژن است. ورقه فولادی که برای ساخت لوله لنس استفاده می شود شامل ترکیباتی نظیر 10% کربن، 30% گوگرد و 1.4% فسفر می باشد. علت این نوع ترکیب جلوگیری از آسیب رسیدن به مواد مذاب عبوری از لوله لنس است. همچنین این نوع ترکیب باعث استحکام و چقرمگی بالاتری در ورق فولاد برای ساخت لوله می شود.

بهره وری در صنعت فولاد-بهره وری انرژی و کاهش انتشار دی اکسید کربن در صنعت فولاد-بهره وری انرژی و کاهش انتشار دی اکسید کربن در صنعت فولاد با محور توسعه پایدار -هدف از توسعه پایدار ارتقاء کیفیت زندگی، در حال حاضر و همچنین نسل های آینده می باشد. برای صنعت فولاد جهان توسعه پایدار به معنای ارزش نهادن به جنبه های زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی در تمام تصمیم گیری های تولید است. حرکت به سوی توسعه پایدار در صنایع منابع اولیه با دو چالش اصلی همراه است. اهداف گسترده توسعه پایدار در صنعت فولاد به طور خلاصه عبارتند از. توسعه فرآیند به منظور حداکثرسازی بازدهی و کمینه سازی تولید مواد زائد و باطله، کاهش گازهای گلخانه ای. در فرآیند با صرفه جویی در مصرف انرژی، کاهش انرژی مصرفی در فرآیند. تعیین مقررات زیست محیطی و ساختار تولید، افزایش بهره وری در صنایع تولید کنسانتره آهن. کاهش خط انتشار دی اکسید کربن یا دفع دی اکسید کربن، تبدیل آلاینده ها و مواد زائد به محصولات جانبی.